Ik hou van sneeuw!
Alles bedekt onder een donzig, wit tapijt. Ik hou van de gedempte stilte wanneer het gesneeuwd heeft, alsof alle geluiden van onder een dik deken moeten doorkomen. Ik hou ervan om de eerste te zijn die voetstappen maakt in de sneeuw.
 |
| Een dag sneeuw eind december |
Waar ik natuurlijk niet van hou is de koude die de sneeuw met zich meebrengt. Op het moment zelf wanneer ik met mijn voeten in de sneeuw sta te genieten merk ik er meestal niets van (hetzelfde wanneer ik bijvoorbeeld een warm bad neem, ik kan meestal niet voelen of het water toch een ietsje te warm is), maar nadien wanneer het doorgedrongen is tot mijn lijfje … Amai! Pijn dat dat doet! En ik ben nochtans op zijn eskimo’s ingepakt hoor.
En waar ik ook niet van hou is wanneer de sneeuw smelt. Wel ’t is te zeggen, in het begin vind ik het super om er zo splishsplash in rond te stappen met mijn rubber laarsjes aan … Even terug kinds zijn. Maar later wanneer het terug vastvriest … Neen, niets voor mij. De ondergrond is dan veel te hard voor mijn gewrichten en dus nog meer pijn. Gesmolten sneeuw vriest ook niet mooi plat, waardoor ik extra moet opletten waar ik stap. En het is natuurlijk ook veel te glad.
Hoewel, ik ben slimmer geworden: de dagen dat het hier glad was, ben ik veilig binnen gebleven. Dit jaar niet constant uitkijken waar ik mijn voeten neerzet en volop concentreren om toch maar niet uit te glijden en de grond persoonlijk te ontmoeten …
 |
| Een halve dag sneeuw eind januari |
Heb ik het al gezegd? Ik hou van sneeuw!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten