Mijn babysit

De cryptotetanietest begin maart was misschien toch een beetje te zwaar. Een “beetje” … Energie onder nul en veel pijntjes.

Ik had het wel verwacht, maar zo heel misschien was het toch een beetje erger dan gedacht …

Ventje was zelfs een paar dagen thuis om op mij te babysitten. 

Ha! Ik heb een babysit! Hoeveel mensen kunnen dat zeggen hé??!!  

Mijn babysit had wel een beetje meer te doen dan gewoon op mij te passen.

Hij zorgde ervoor dat ik blonk en lekker rook en propere kleertjes aan had, dat ik op tijd gegeten had en op tijd mijn smarties (lees: medicijnen) innam, dat ik op tijd in mijn sofa/bed lag …

Alleen jammer dat hij het niet zag zitten om mijn benen te scheren … Dat vond hij erover ... *giechel*

Nee, nee, ik heb niet te klagen over mijn babysit. Hij zorgde ervoor dat ik kon recupereren en me geen zorgen hoefde te maken over de kids en vooral ook dat ik geen zotte dingen ging doen en me nog meer ging forceren ...

En de woef, die babysitte mee :)