Hoe gaat het nu?

Het gaat, het gaat moeilijk, soms gaat het zelfs heel moeilijk, maar het gaat.

Ik zou het kunnen hebben over de momenten dat het niet gaat:

Die momenten waarbij ik niet weet waar te kruipen van de pijn. Die momenten waarbij ik met muts, oordopjes en zonnebril in mijn sofa/bed lig met verschrikkelijke hoofdpijn. Die momenten waarbij ik zelfs geen kracht heb om me met krukken voort te bewegen in huis. Of die momenten waarbij ik helemaal geen energie heb en het gewoon lijkt dat ik “afgezet” ben zoals één of ander toestel.

Ik ben er dan wel, maar ik ben er eigenlijk niet. Ik lig daar maar te liggen.

Alle beetjes, hoe moeilijk, uitputtend of pijnlijk ook, horen voor mij dus bij “het gaat”.

Verkrampte en pijnlijke handen en vingers hebben elke keer, bijvoorbeeld na het schillen van 3 aardappelen of het schrijven met een balpen, waardoor ik mijn handen het eerste half uur niet meer kan gebruiken? Niet leuk, maar ik heb wel aardappelen geschild of een kaartje geschreven.

Niet meer helder kunnen nadenken of me niet kunnen concentreren op wat er gezegd wordt en je bijgevolg niet verstaan of niet op woorden kunnen komen of stotteren? Vervelend, maar met het nodige geduld en humor lukt het me wel.

Misselijk worden tijdens het koken van eten? Dan wacht ik maar tot de misselijkheid over is vooraleer ik kan eten.

Maar een kwartier tot een half uur meer kunnen gaan wandelen met de woef en uren nodig hebben om te bekomen van die wandeling of de hulp van kruk(ken) nodig hebben om te kunnen stappen? Jammer, maar beter iets dan niets.

Hulp nodig hebben bij het wassen en aankleden? Niet iedereen heeft personeel ter beschikking.

Dagen op voorhand geen inspanningen doen om naar de dokter te kunnen gaan of naar de supermarkt te kunnen gaan en nadien uitgeput zijn voor verschillende dagen? Niet leuk, maar ik heb wel zelf boodschappen gedaan.

Mijn evenwicht verliezen, tegen dingen aanlopen en/of struikelen? Dat maakt het leven wat “spannender”.

Geen geluid kunnen verdragen, gaande van radio of televisie tot het hijgen van de woef? Ik geniet dubbel zoveel van de stilte.

Geen laptop of computer kunnen gebruiken en alleen maar korte berichtjes kunnen versturen of dingen leuk vinden via de slimme telefoon? Opnieuw: iets is beter dan niets. 

Dus het gaat; het gaat moeilijk en soms gaat het zelfs heel moeilijk, maar zolang het blijft gaan .. 
Het gaat.