Na regen komt zonneschijn, na de winter komt de lente!
Hoe meer duellen de zon van het grijze wolkendek wint,
hoe warmer het begint te worden.
Net als
de natuur, lijkt mijn lijfje ook langzaam te ontwaken. Ik begin langzaamaan
terug meer energie te krijgen en minder pijntjes te hebben.
Ha! Nog even en ik
huppel hier rond als een jong konijntje!
Figuurlijk dan toch … “Rustig aan, konijntje!”.
Eerst
proberen om toch nog wat meer energie op te bouwen en wat minder pijn te
hebben, zodat ik de pijnstillers wat kan afbouwen.
Konijntje gaat ook één keer
per week naar de kinesist, probeert zoveel mogelijk te genieten van de natuurlijke
vitamine D en eet flink haar worteltjes …
Ik zal mezelf nog eens herhalen: “Joepie!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten